Lees meer
Microfilm kan vandaag nog gevonden worden in bibliotheken en abdijen, maar tijdens de Tweede Wereldoorlog diende het ook als militaire briefwisseling. De oorlog zorgde overigens voor een versnelling in het gebruik van microfilm voor het bewaren van archieven en collecties, omdat men bang was dat deze zouden verloren gaan.
Tot in de jaren 1930 bestond microfilm uit nitraat, een zeer brandbaar materiaal dat bij verval ook salpeterzuur uitscheidt. Daarna werd nitraat vervangen door cellulose-acetaat, maar er dook een nieuw probleem op: deze drager is namelijk gevoelig voor het azijnzuursyndroom.
Het wordt aangeraden om microfilm op nitraatfilm en acetaatfilm zo snel mogelijk te digitaliseren.
Op projectcest.be vind je een uitgebreide handleiding die je helpt bij de identificatie van nitraatfilms. Filmcare kan ook hulp bieden bij het identificeren van nitraat-, cellulose-acetaat- of polyesterfilm.
… microfilm onder goede bewaarcondities tot wel 500 jaar oud kan worden! Meer informatie over hoe je fotografische film best bewaard vind je hier.
Deze website is een project van meemoo, Vlaams instituut voor het archief, met de steun van de Vlaamse Overheid en EFRO. Heb je toevoegingen of aanbevelingen? Neem contact met ons op. Voor meer informatie over meemoo kan je terecht op www.meemoo.be.
Het project won in oktober 2019 een Archive Achievement Award, uitgereikt door FIAT/IFTA, binnen de categorie ‘Excellence in Media Preservation’.
